همراهی با کودکان را ترجیح می دهند. با کودکان بیشتر از بزرگسالان احساس راحتی می کنند.
ممکن است مواد مخدر داشته و برای کم کردن ممانعت قربانی ان را به او بدهد.
هورمون های آزاد کننده ی گاندوتراپین یک روش هورمون درمانی موثر است زیرا عوارض جانبی کمتری داشته و در بین درمان های محدودسازی تستوسترون دیگر تاثیر بهتری دارند.
همیشه سعی کنید خودتان وظیفه نگهداری و مراقبت را از کودکتان انجام دهید و تا حد امکان از واگذار کردن این مسولیت به دیگران امتناع کنید.
آیا فردی که تمایلات پدوفیلی دارد را می توان درمان کرد؟ برای مثال آیا بیمار پدوفیلی می تواند با درمان هیچ تمایل جنسی نداشته و در نهایت تمایل جنسی متفاوتی را تجربه کند؟
از سوی دیگر، تجاوزات خانگی به کودکان مخصوصا از سوی پدر و ناپدری معمولا توسط متجاوزان جنسی غیر پدوفیلی رقم میخورد.
بنابر تخمینهای انجامشده، ۲۰ درصد از کودکان آمریکایی، آزار جنسی دیدهاند و این مسئله نشان میدهد که پدوفیلی، نوعی انحراف جنسی رایج است. متجاوزان هم معمولا از دوستان خانوادگی یا اقوام بودهاند. فعالیتهای جنسی با کودکان متفاوت است و احتمال دارد فقط تماشای بدن کودک یا لمس کردن او باشد.
این هورمونها از تعداد نعوظ، تصورات جنسی و شروع رفتارهای جنسی مانند استمناء و مقاربت کم میکند. هورمون درمانی معمولا همراه با معالجات رفتاری و شناختی انجام میشود. داروهای ضدافسردگی مانند فلوکستین میتوانند با موفقیت از میل جنسی بکاهند، اما اثری روی تصورات و افکار جنسی ندارند.
این موارد میتوانند شواهد مفیدی برای تشخیص این اختلال در اختیار قرار دهند. تماشای بسیارِ هرزهنگاری کودکان نیز ابزار تشخیصی مفیدی است. علاوهبرآن، میتوان تحریک سایت پدوفیلی جنسی تناسلی را بهوسیله محرکهای جنسی در آزمایشگاه اندازهگیری کرد و به احتمال وجود اختلال پدوفیلی در فرد پی برد.
افراد منحرف جنسی معمولا به همان اندازهی اختلال جنسی خود، به اضطراب، افسردگی شدید یا اختلال روحی و روانی و همچنین اختلالهای سوءِمصرف مواد نیز مبتلا هستند.
تحقیقات پدوفیلی در رابطه ی جنسی کودکان اغلب نشان داده اند این آسیب روانی با دیگر مشکلاتی مانند اعتماد به نفس پایین همراه است.
در صورتیکه فرد به لمس غیر عادی کودکان دست زده باشد، فورا از اینکار دست بر خواهد داشت و در غیر اینصورت، مساله را با مدرسه در میان خواهد گذاشت و به دنبال فرستنده نامه خواهد گشت.
از طرف دیگر، دسترسی زنان به کودکان با سنین بسیار پایین بیشتر است، این کودکان از دادن گزارشهای دقیق خودداری میکنند –امکان دادن گزارش را ندارند.-
در مورد کودکان مانند فردی حرف می زند که مشغول صحبت از همسر یا معشوقه ی خود است.